„Być może, gdyby mali chłopcy zamiast wstydu z powodu emocji, łez, smutku... otrzymaliby empatię i zrozumienie, nie było by tyle wściekłości z powodu tych emocji w ich dorosłych relacjach.
Być może, gdyby zamiast uciszania, uspakajania i nakazu do bycia grzecznymi, małe rozgniewane dziewczynki byłyby dopuszczone do głosu, to nie byłoby tak wiele kobiet, którym trudno zadbać o swoje granice i kochać siebie.
Być może... byłoby łatwiej.
Być może, gdyby język emocji, nie był oceniany a zrozumiany.
Być może, gdyby zamiast wstydu- pojawiła się akceptacja... Być może.
Bo...
Każda emocja jest ważna.
Każdy ma prawo do swoich emocji.
Każdy ma prawo prosić o pomoc i duży i mały.
Brak emocji - nie czyni nikogo silniejszym, to właśnie emocje, czynią z nas silnych ludzi, bo potrafimy kochać, wybaczać, walczyć o to, co najważniejsze.
Rozmawiajmy o emocjach:
-„Co czujesz?”
-„Jak mocno jesteś zły?”
-„Czy mogę Ci jakoś pomóc, poczuć się lepiej?”
-„Widzę, jak jesteś wkurzona!”
-„Ej, płacz jest ok! Czasem trzeba po prostu zapłakać”
-„Opowiedz mi o tym, co czujesz”
Bądźmy uważni na emocje.
Uczmy emocji.
Pamiętajmy o emocjach.
Dbajmy o swoje emocje
Język emocji nie jest prosty, ale bardzo ważny w każdym wieku.
Człowiek, który nie wstydzi się swoich emocji, nie musi zakładać maski...”
Lidia Wnorowska
